Co właściwie znaczy „świętych obcowanie”?

Zawarte w Credo sformułowanie „świętych obcowanie” kryje piękną tajemnicę. Oznacza wspólnotę pomiędzy trzema stanami kościoła: wiernymi na ziemi (Kościół pielgrzymujący, w drodze), duszami cierpiącymi (Kościół oczyszczający się) oraz tymi, którzy mają już udział w chwale Bożej (Kościół triumfujący). Istnieje łączność pomiędzy tymi trzema grupami, wyjątkowe wzajemne świadczenie sobie dobra i komunikacja zwana właśnie świętych obcowaniem. Wspólnota Kościoła nie tylko żyje więc na ziemi, ale przekracza granice śmierci. Kościół pielgrzymujący (ziemski) zachowuje więź z pozostałymi stanami: prosi świętych o wstawiennictwo, bierze z nich przykład i stara się ich naśladować; a zarazem modli się za zmarłych cierpiących w czyśćcu – o zbawienie wieczne. Jednocześnie wierni na ziemi na różny sposób mogą doświadczać obecności i pomocy wiernych, którzy już odeszli z tego świata.

Tego dnia pieczemy też pyszne ciasto imieninowe dla nas wszystkich (wszak to wspomnienie każdego świętego).

Jesteśmy więc sobie nawzajem potrzebni – to wiedza, która pomoże wzrastać naszym dzieciom w wierze. Możemy zaprosić je do wspólnej modlitwy za dusze czyśćcowe. Z kolei na co dzień w naszych rodzinach możemy korzystać z przykładu życia naszych świętych patronów, prosząc ich o szczególną pomoc.