Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie, nie zabraniajcie im, bo do takich należy królestwo Boże. (Mk 10, 14)
Co takiego wyjątkowego jest w dziecku, że Jezus posłużył się przykładem tych najmniejszych, aby porównać do nich królestwo Boże? Czemu i kiedy my, dorośli to coś utraciliśmy?
Obserwując dzieci podczas modlitwy, słuchania Ewangelii oraz katechezy, jestem pełna wzruszenia i zadziwienia, patrząc na ich prostotę, ufność, wiarę i nieskomplikowanie. Nie wiem, czy to właśnie te cechy dziecka miał na myśli Jezus, podając je za przykład. Jestem jednak pewna, że im więcej tej prostoty i ufności w nas, tym lepiej.
Jako rodzice i katecheci jesteśmy wezwani do przekazywania wiary dzieciom. Na pierwszym miejscu jest to rola rodziców – ich przykład, zaangażowanie, wyznawane wartości i życie w zgodzie z nimi. Właściwie rodzina, która żyje wiarą, wystarcza.
Z pomocą przychodzi też katecheza. Katecheza, która prowadzi do Boga i przekazuje orędzie Jego miłości, a więc kerygmatyczna. Do takiego podejścia zaprasza nas Katecheza Dobrego Pasterza. Jej głównym celem jest nastawienie na budowanie osobistej relacji pomiędzy dzieckiem a Bogiem. Tworzenie klimatu modlitwy, zadziwienia Jego miłością poprzez poznawanie fragmentów Ewangelii, medytację, a wszystko to przystosowane do wieku dziecka, nawet trzyletniego.
Krótka historia
Program KDP został stworzony w Rzymie w latach 50. XX wieku przez Giannę Gobbi i Sofię Cavaletti. Założenia pracy metodycznej opierają się na zasadach opracowanych przez Marię Montessori. Istotna jest tu zatem obserwacja dziecka, umożliwienie mu samodzielnej pracy w otoczeniu odpowiednio przygotowanym przez nauczyciela przewodnika, a także zwrócenie uwagi na to, że dziecko uczy się według indywidualnego planu rozwojowego. Pierwsze kroki w KDP opracowała sama Maria Montessori, przygotowując m.in. materiał prezentujący dzieciom ołtarz z paramentami liturgicznymi.
Sofia Cavaletti (biblistka, znawczyni judaizmu) wraz z Gianną Gobbi (doświadczoną nauczycielką, która pracowała u boku M. Montessori) stworzyły idealny duet do opracowania katechezy dla dzieci. Przez lata obserwowały maluchy z różnych krajów i kultur, badając duchowość dziecka i starając się znaleźć odpowiedź na pytanie, jak prowadzić formację religijną najmłodszych. Obie uważały, że kluczem jest tu odnalezienie tego, czego dzieci aktualnie potrzebują w ich rozwoju duchowym, a nie podawanie im tego, co zdaniem dorosłych będzie dla nich dobre.
