Bardzo wielu ludzi, reprezentujących przeróżne środowiska (łącznie z osobami, które mają stosowne przygotowanie zawodowe i wiedzę ogólną) nie zdaje sobie sprawy ze znaczenia i roli rysunku w rozwoju człowieka. Nie zamierzam wyjaśniać przyczyn tego stanu rzeczy, dość zauważyć wieloletnie zaniedbania na poziomie powszechnej edukacji w obszarze dyscyplin artystycznych, które mogą stanowić jedną z przyczyn takiego stanu świadomości rysunkowej u przytłaczającej większości społeczeństwa. Przepraszam za rozpoczęcie od tego negatywnego wstępu, ale dla tych wszystkich, którzy próbują wskrzesić kulturę narodową, konieczne może być uświadomienie sobie wagi działań propagujących rysunek wobec powszechnej ignorancji w tej dziedzinie. Każe to mi podejmować wszelkie, nawet te najmniejsze wysiłki wbrew licznych przeciwnościom. Ponieważ rysunek leży między innymi u podstaw wszelkich aktywności artystycznych w sztukach wizualnych, należy rozpocząć od właściwego zrozumienia fenomenu tej czynności.

Pozwolę sobie skomentować postawione powyżej pytania. Odnosząc się do pierwszego z nich muszę prosić, aby czytelnik przypomniał sobie, kiedy sam zaczynał swoje rysowanie. Im wcześniej podejmiemy się rysowania, tym lepiej wykorzystamy tę zdolność w przyszłości. Jeśli do tej pory nie rysowaliśmy z braku czasu albo ze względu na nasze przekonanie, że nie potrafimy rysować, to jest to być może właściwy moment, aby rysowanie rozpocząć. Możemy zacząć w każdym wieku. Nie jest ważne kiedy, najważniejsze jest, abyśmy rozpoczęli. Prędko okaże się, że rysowanie to pewna forma wyzwolenia naszych dobrych emocji i może otworzyć nas na problemy nasze oraz otoczenia. Może przynieść nam wiele radości, nawet z nie do końca, naszym zdaniem, udanych prób. Trudność nie leży w jego rozpoczęciu, a w kontynuacji. Zamiast pytać kiedy zacząć? , powinniśmy raczej zapytać, co zrobić, aby rysowanie kontynuować.

Proponuję przede wszystkim spróbować zastanowić się nad celem rysowania. Niemal we wszystkich moich wypowiedziach powracam do tego tematu. Wydaje mi się on zawsze jednym z podstawowych. Cel rysowania skłania do pytań. Kieruje nas w stronę definiowania. Nie chodzi tu o to, jak sami rozumiemy, czym jest rysunek, ale raczej o próbę ujęcia, czym rysunek jest dla każdego rysownika. Oczywiście, dla każdego może być czym innym i to jest też istotną cechą tej umiejętności – jej swoista zdolność do adaptacji: do każdej osoby, jej potrzeb, celów działania etc. My jednak powinniśmy powiedzieć o cechach rysunku wspólnych dla wszystkich, istotnych dla właściwego rozumienia zjawisk towarzyszących rysunkowi w obszarze kształtowania naszej osobowości, zarówno na poziomie intelektualnym, jak i emocjonalnym.

Im wcześniej zaczniemy rysować, tym lepiej wykorzystamy tę zdolność w przyszłości. Jeśli do tej pory nie rysowaliśmy z braku czasu albo ze względu na nasze przekonanie, że nie potrafimy rysować, to jest to być może właściwy moment, aby rysowanie rozpocząć.