W poprzednich artykułach odnosiłem się do dłoni i gestu rysunkowego, pozostawiając opisanie znaczenia dłoni i pojęcia gestu do oddzielnych rozważań. Upłynęło nieco czasu, może powstały nowe rysunki, być może była chwila na przyjrzenie się rysującej dłoni i temu, jakie cechy reprezentuje ślad nakreślonej za jej pomocą linii. W mowie potocznej zwykliśmy mawiać po prostu o rysunku, rzadko kiedy mówimy o rysunku odręcznym. Okazuje się jednak, że dodanie tego przymiotnika do określania rodzaju rysunku może wiele zmienić w jego pojmowaniu.
Czymś oczywistym jest dla nas fakt posługiwania się dłonią podczas pisania czy rysowania. To dzięki ręce człowiek osiągnął sukces cywilizacyjny i kulturowy. Proponuję zatem przyjrzeć się swojej dłoni, a najlepiej całemu przedramieniu. Może ten zabieg pozwoli nam odkryć nasze niewykorzystywane do tej pory fizyczne możliwości? Przede wszystkim zobaczmy, jak sprawne są poszczególne palce, jak pozwalają chwytać różne przedmioty czy narzędzia. Rysownikowi nie jest obojętne, w jaki sposób trzyma w dłoni ołówek, pióro czy pędzel. Zdolności manualne człowieka kształtowały się przez wieki. Dzięki temu możemy dziś doskonale władać dłonią wyposażoną w palce, z których każdy ma swoje znaczenie – również podczas rysowania. Zauważmy też, że każdy z nich posiada swoją nazwę, takie rozróżnienie nie jest przypadkowe..
Rysownikowi nie jest obojętne, w jaki sposób trzyma w dłoni ołówek, pióro czy pędzel.
Zanim skupimy naszą uwagę na dłoni i geście, zacznijmy od spraw ogólnych. Przede wszystkim należy sobie uświadomić, że do rysowania powinniśmy wykorzystywać całą rękę, od ramienia do dłoni. Zwróćmy uwagę, jak jest ona zbudowana. Posiada trzy przeguby: w strefach ramienia, łokcia i nadgarstka. Te trzy przeguby pozwalają wykonywać bardzo skomplikowane ruchy. Są kultury, w których gesty te zyskują znaczenie w tańcu, a niemal wszystkie kultury wytworzyły szereg kodów przekazywanych za pomocą dłoni i rąk.