10 MINUT UWAŻNOŚCI W CZASIE PODRÓŻY I NIE TYLKO...

Podróż czyni człowieka skromnym. Zaczynasz dostrzegać, jak małe miejsce zajmujesz na świecie.
Gustave Flaubert

Czas przeznaczony na podróżowanie pomaga nam ukształtować nasz własny świat, zrozumieć go w najbardziej przystępny dla nas sposób. Pomaga kreować opinie, światopogląd, wybrać, w jaki sposób chcemy widzieć otaczające nas rzeczy, a jednocześnie pozostać wyrozumiałym dla tego, co widzi i czuje osoba obok nas, choćby było to coś zupełnie odmiennego. Każdy człowiek jest swego rodzaju mapą. Trudno jest jednak sprawnie się po niej poruszać, gdy nie wiesz, jak ta mapa wygląda. I podobnie jest z poznawaniem świata – by sprawnie się w nim odnajdywać, warto znać „mapę” – nie tylko tę geograficzną, lecz także, a raczej przede wszystkim – uczuciową, emocjonalną, kulturową. Wiedza o tym, że każda z tych map przedstawia zupełnie inne wzniesienia, inne doliny, a rzeka płynie w zupełnie innym miejscu, daje przynajmniej trochę szerszą optykę na to, co nas otacza. W zabawach kształtujących uważność możemy więcej dostrzegać i uczyć się wspólnie z dziećmi, tworząc własną mapę i wspólnie ją czytając. Są to chwile „zatrzymania” – prezentu, który możemy dać sobie i dziecku. To momenty podczas zabawy, spaceru, przeżywania emocji, kiedy zatrzymuje się tu i teraz, by skupić się na symbolicznym kamyczku, aby go poobserwować i wraz z dzieckiem odkryć jego wyjątkowość. Agnieszka Pawłowska (certyfikowana trenerka uważności) podkreśla, że gdy dziecko dostaje naszą uwagę, to dzięki temu czuje, że jego świat jest dla nas ważny. To niezmiernie istotne dla dziecka – przeświadczenie, że nie trywializujemy jego świata doświadczeń. Przy okazji umacniamy w dziecku patrzenie na rzeczywistość z zachwytem. Naturalna ciekawość dziecka znika bardzo szybko, jeśli mówimy mu „zostaw to”, „to nie jest istotne”, „czym ty się zajmujesz”, „nie trać na to czasu”. Dziecko ufa nam i to my jesteśmy dla niego autorytetem, więc nawet jeśli jest to dla niego trudne – słucha i przyjmuje nasze słowa. Ważnym elementem jest zatem wzbudzanie ciekawości świata w naszych pociechach oraz pielęgnowanie kreatywności. Gry, które kształtują uważność u dzieci, mogą być równie zabawne dla rodziców, nauczycieli, terapeutów, instruktorów harcerskich, opiekunów na obozach. Jesteście gotowi, aby spróbować? Zatem zrelaksujcie się i poczujcie stopy, bicie serca, wdzięczność, radość, ciszę i autentyczność chwili.

Gry, które kształtują uważność u dzieci, mogą być równie zabawne dla rodziców, nauczycieli, terapeutów, instruktorów harcerskich, opiekunów na obozach.

Każde ćwiczenie powinno być wykonane w spokojnym miejscu, trwać 10 minut, jednak najważniejsze jest nasze wewnętrzne „ja” – do niego dostosujmy swoje potrzeby, a dziecko niech realizuje swoje potrzeby. To ma być czas spędzony wspólnie bez ocen.