Każdy okres w historii stwarza zagrożenia i szanse dla ludzkości. To, co ludziom w okresie średniowiecza sprawiało trudności w funkcjonowaniu, dla współczesnego człowieka jest zwykłą codziennością. Żyjemy w świecie, w którym mamy dostęp do niemalże każdej informacji, możemy zwiedzić każdy zakątek naszej planety, a nawet polecieć w kosmos. Posiadamy wiedzę i technologię, której poprzednie pokolenie mogło nawet się nie spodziewać. Jesteśmy bardzo ciekawi świata, a świat daje nam narzędzia do poznawania go. W wyniku zastosowania nowoczesnych technologii informatycznych bariera czasu i przestrzeni nie stanowi już problemu. Globalizacja wywołuje niepokój w małych narodach, które obawiają się, że ich język, religia, kultura są narażone na zniknięcie. Czy jest to problem tylko małych narodów? Najbliższy wiek będzie czasem nie tyle konfliktu cywilizacji, co konfliktem mody, oczekiwań i potrzeb kreowanych przez środki masowego przekazu z realnymi możliwościami osiągnięcia i dokonania zmian. Potrzeba rozwoju jest dobra. Jednak cel nie uświęca środków… Jakie podejmować działania, aby poglądy kosmopolityczne w społeczeństwie nie wpłynęły destrukcyjnie na wychowanie młodego pokolenia w duchu poszanowania wartości rdzennych? Edukacja regionalna i międzykulturowa jest propozycją, aby poprzez zrozumienie oraz docenianie swojej kultury ukształtować swoją tożsamość, a następnie móc bezpiecznie rozwijać szerokie zainteresowania i funkcjonować w świecie. Ale czym jest tożsamość i jak ją kształtować?
Tożsamość jest wiedzą o sobie związaną z fizycznym wyglądem, historią życia, płcią, wiekiem, przynależnością rodzinną, lokalną, parafialną, narodową i zawodową. Można wyróżnić cztery etapy rozwoju tożsamości . Istotna jest ich kolejność, ponieważ prawidłowy rozwój dziecka zaczyna się od kształtowania swojej tożsamości w rodzinie, a następnie w najbliższym środowisku, aż do obszaru narodowo-państwowego.
Pierwszym etapem jest tożsamość rodzinno-familijna . To typ tożsamości, której się nie wybiera, a zostaje się nim obdarowanym. Na tym etapie rozwoju najistotniejsze są więzi emocjonalne z osobami bliskimi – autorytety. Dziecko naśladuje, upodabnia się, opanowuje zasady i normy funkcjonowania, nabywa język, przyswaja wartości najbliższego środowiska. Tożsamość kształtuje się poprzez więzy krwi i silnych emocji z domem, najbliższym terytorium.
Drugi okres w życiu to tożsamość lokalno-parafialna . Etap, w którym dziecko podejmuje pierwsze role społeczne, zauważa odmienne reakcje i zachowania w porównaniu z rodzinnymi, spotyka się z innymi potrzebami i oczekiwaniami.
Kształtowanie tożsamości regionalno-etnicznej to kolejny okres w życiu człowieka . To etap wychodzenia poza swoje najbliższe środowisko zamieszkania i swoją parafię, wchodzenie w nowe interakcje i role. Dziecko lub młody człowiek wchodząc w coraz to nowe role, wkracza w obcy świat i zauważa, że obok znanego mu świata swojej grupy i sposobu życia istnieją inne. To, co wydawało się jasne i oczywiste, przestaje takie być, ponieważ pojawiają się wątpliwości. W wyniku konfliktu potrzeb może pojawić się rezygnacja z elementów rdzennej kultury rodzinnej i parafialnej.
