Aby jak najbardziej skupić uwagę Barankowych dzieci na Sakramencie Eucharystii, zachęcamy do niedawania prezentów z tej okazji. Rodzice łatwo podchwytują tę ideę, ale członkowie dalszej rodziny mogą mieć z tym problem. Proponujemy wówczas, aby „potencjał obdarowywania” skierować na projekt „pielgrzymka”. Dalsza rodzina może dołożyć się do funduszu pielgrzymkowego. Wtedy rodzic z dzieckiem, lub cała rodzina, wyjedzie do miejsca związanego z życiem patrona albo innego świętego miejsca.

Pielgrzymowanie

Pielgrzymowanie znane jest od bardzo dawna. Z Nowego Testamentu wiemy, że Jezus – jako praktykujący żyd – co roku pielgrzymował do Jerozolimy na Święto Paschy 1 . Ludzie szli wiele dni, aby znaleźć się w odpowiednim czasie w tym świętym miejscu. W późniejszych wiekach podróże do miejsc uznawanych za święte stały się bardzo popularne wśród chrześcijan: do Jerozolimy, do Rzymu, do Santiago de Compostela i wielu innych. Słowa Goethego, że „Europa zrodziła się w pielgrzymce”, odnoszą się do średniowiecznego wędrowania, które łączyło ludzi – bo pozwalało im się spotkać 2 . Już nie tylko cel był ważny, lecz także droga, która przybliżała do innych i do Boga. Dziś tradycja pielgrzymowania odradza się, powstają też nowe cele pielgrzymkowe.

Pielgrzymowanie przybliża do Boga poprzez oddanie się pod Jego opiekę podczas drogi, kiedy nie wiemy, co będzie za zakrętem. Przybliża też poprzez wysiłek obnażający naszą słabość, oraz – może przede wszystkim – dając przestrzeń i czas na modlitwę i medytację. Pielgrzymowanie rodzinne i małżeńskie, piesze i samochodowe, w Polsce i za granicą – to część doświadczenia naszego i naszych znajomych. Warto pielgrzymować, zarówno dla własnej formacji, jak i rozwoju naszych dzieci.

Decyzja

Do decyzji o pielgrzymce dojrzewa się etapami. Nieraz pragnienie takie tli się w człowieku wiele lat, ale nie ma impulsu, który dałby siłę pokonać początkowe trudności. Na pielgrzymkę trzeba być wezwanym. Czasem robią to przyjaciele, czasem zwykłe ogłoszenie w Internecie – ale zawsze za zaproszeniem stoi Ktoś, dla kogo potem pokonujemy trudy podróży. To Bóg wzywa, aby porzucić na jakiś czas komfort codzienności i wyruszyć, bez zabezpieczeń, w drogę.

Od wielu lat marzyliśmy, aby zabrać nasze dzieci do Ziemi Świętej. Wiele razy przeglądaliśmy ofertę tanich lotów... Ale dopiero fakt, że nie zakwalifikowaliśmy się na warsztaty narciarskie, dał impuls, aby wreszcie to zrobić! Decyzja o wyjeździe wywróciła do góry nogami nasz codzienny rytm. Wszystkie siły poświęciliśmy na przygotowanie do rodzinnej pielgrzymki śladami Jezusa.

Innym razem nasz syn przygotowujący się do przyjęcia Pierwszej Komunii Św. zainteresował się cudem Eucharystycznym w Sokółce. Jego pragnienie, aby poznać to miejsce, było tak silne, że porzuciliśmy plany na najbliższy weekend i ruszyliśmy całą rodziną na wschód. Tęsknota jednego członka rodziny wystarczyła, aby ożywić wiarę wszystkich.

Dla wielu osób sierpniowy rytm pielgrzymki do Częstochowy wyznacza oś kalendarza, dla nich wyruszenie na pielgrzymkę jest tak oczywiste, jak zmieniające się pory roku.

Przygotowania