Zgodnie z art. 127 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz.U.2020.910, t.j. z dnia 2020.05.22; dalej: Ustawa) kształceniem specjalnym obejmuje się dzieci i młodzież niepełnosprawne, niedostosowane społecznie i zagrożone niedostosowaniem społecznym, wymagające stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy, czyli dzieci i młodzież ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (dalej: SPE). W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. ustawodawca ogranicza przy tym grupę niepełnosprawnych dzieci z SPE do dzieci i młodzieży: niesłyszących, słabosłyszących, niewidomych, słabowidzących, z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym, z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, i z niepełnosprawnościami sprzężonymi. Co istotne, do grupy dzieci z SPE należą też dzieci i młodzież szczególnie uzdolnione.

O ścieżkach diagnostycznych i drogach formalnych można przeczytać w artykułach Katarzyny Skóreckiej oraz Agaty Chałady i Katarzyny Siedleckiej. W pierwszym ze wspomnianych tekstów mowa jest o szkołach specjalnych, integracyjnych i realizujących model edukacji włączającej. Jak zaś od strony prawnej wygląda edukacja domowa dziecka z SPE, które posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego (dalej: OKS lub orzeczenie)?