Niedawno Piotruś (3 latka!) leżąc wieczorem na środku naszego łóżka, z założonymi pod głową rękami, wziął głęboki oddech i patrząc w sufit, rozłożył ręce szeroko, mówiąc tonem odkrywcy wszechczasów: „Wiesz, mamo, cały świat należy do nas”. Była to jedna z jego błyskotliwych wypowiedzi z serii „mind-blowing”. W tej sytuacji nie pozostało mi nic innego, jak pokiwać głową (może nawet wycedziłam przeciągłe, zamyślone „no…”), gdyż słów adekwatnych do wzniosłości jego wypowiedzi nie znalazłam. Każda przygoda zaczyna się na progu domu. I ta, kiedy wychodzimy, a cały świat staje przed nami otworem, i ta, kiedy otwieramy szeroko ramiona (czy może lepiej drzwi), a cały świat przychodzi do nas.

Jedną z naszych przygód jest edukacja domowa, która pociągała nas w przeważającej mierze ze względu na bogactwo możliwości, jakie daje wolność w kreowaniu naszej rzeczywistości, planów, podróży, relacji i różnorodnego środowiska rozwojowego. Dostrzegliśmy w niej ogromny potencjał oraz szansę na realizację naszych potrzeb, marzeń, pomysłów na życie i harmonijny rozwój naszej rodziny. Edukacja stała się integralną częścią naszego stylu życia. Jednak potencjalne możliwości, głowy pełne pomysłów i marzeń to jedno, a nasze rzeczywiste możliwości (ograniczenia w czasie i środkach) to już inna sprawa. Jedną z dziedzin, z którą się mierzyliśmy, wchodząc na ścieżkę edukacji domowej, była nauka języka angielskiego. Bardzo zależało nam m.in. na kontakcie z żywym językiem, ale wydawało się to poza naszym zasięgiem.

Przełomem okazała się rozmowa ze znajomymi, którzy opowiedzieli nam o portalu Workaway. Umożliwia on przyjmowanie gości z całego świata i korzystanie z ich pomocy (praca ok. 5 godzin dziennie przez 5 dni w tygodniu) w zamian za zakwaterowanie i wyżywienie. Nagle uświadomiliśmy sobie, jakie szerokie perspektywy mamy przed sobą. Idea Workaway wzbudziła w nas niebywały entuzjazm. Nie dość, że można było poznać ciekawych ludzi, to jeszcze uzyskać realną pomoc z ich strony, np. szlifując język angielski. Stworzyliśmy więc swój profil i zaczęły pojawiać się pierwsze propozycje. Nagle cały świat faktycznie stanął u progu naszego domu.

Znajomi często pytają nas: „Ale co ci ludzie w zasadzie u was robią?”. Praca, jaką wykonują goście, może być bardzo różna, w zależności od naszych potrzeb. Od pomocy w dbaniu o dom, gotowaniu, opiece nad dziećmi, zwierzakami albo osobami starszymi po prace w ogrodzie, budowlane lub remontowe, wsparcie przy projektach ekologicznych i edukacyjnych czy właśnie uczenie języka, matematyki bądź chemii. Dużo też zależy od tego, co sam Workawayer może zaproponować. Naszym pierwszym gościem była Pei-Ying Lin z Tajwanu, która była tancerką, więc tańczyła z naszymi dziećmi. Możliwości jest naprawdę mnóstwo. Jednak sercem całego pomysłu Workaway jest wymiana kulturowa, wzajemne wzbogacanie się i dzielenie doświadczeniami oraz budowanie globalnej społeczności podróżujących.